Вершы пра каханне. З дрэва ўпаў лісточак…

 

Вершы пра каханне. З дрэва ўпаў лісточак…

 

                                                                                                      Аляксей Якімовіч

З дрэва ўпаў лісточак…

 

З дрэва ўпаў лісточак,

                                                           Вецярком сарваны.

                                                           Уздыхае цяжка

                                                           Хлопец закаханы.

 

                                                           Мілая, жаданая

                                                           Яго абмінае.

                                                           А калі сустрэне,

                                                           Вочы апускае.

 

                                                           Вецер, ветрык, вецярок,

                                                           Не трасі галінкі!

                                                           Сіратліва хлопцу

                                                           Без мілай дзяўчынкі.

 

                                                           Вусны ціха шэпчуць:

                                                           -- Мая каралева!

                                                           А лісточкі падаюць

                                                           На травінкі з дрэва.

 

                                                          Хмурыцца дзяўчына,

                                                          Слоў яна не чуе.

                                                          Яе нехта іншы

                                                          Хутка пацалуе.

 

                                                          Да грудзей прытуліць

                                                          Дужымі рукамі.

                                                          Душу запалоніць

                                                          Зіма з маразамі.

 

                                                          На дрэве лісточкі

                                                          Вецярок цалуе.

                                                          Хлопец закаханы

                                                          Без мілай сумуе.

                                                                          2023 год

 

                                                                                                           Аляксей Якімовіч

Сустрэчу лёс прызначыў

 

З табою размаўляю,

                                                             Чую голас твой.

                                                             Не ведаў, што мы ходзім

                                                             Па вуліцы адной.

 

                                                            Сустрэчу лёс прызначыў.

                                                            Ён мае свой расклад.

                                                            Каб не блукаў я ў цемры,

                                                            Прывёў у дзівосны сад.

 

                                                            Там ты, мая каханая,

                                                            Слядочкі пакідаеш,

                                                            Як сонейка чароўнае,

                                                            Наўкола пазіраеш.

 

                                                            Там кветкі расцвітаюць,

                                                            Галінкі гнуць плады.

                                                            У гэтым райскім садзе

                                                            Адчуў, што малады.

 

                                                           Рукамі я цягнуся…

                                                           Ты ўсё бліжэй, бліжэй…

                                                           Няхай салоўка песню

                                                           Спяе для нас хутчэй.

 

                                                          Спявай нам, салавейка,

                                                          Усю ночку, давідна.

                                                          Няхай нас атуляе

                                                          Сваім цяплом вясна.

 

                                                          Як добра, што ты ёсць,

                                                          Прыгожая лілея!

                                                          Я дыхаю, жыву,

                                                          Бо ты – мая надзея.

                                                                                   2023 год

                                       

                                                                                                    Аляксей Якімовіч

Каля рэчкі, дзе каліна…

 

Каля рэчкі, дзе каліна,

                                                           Туман сцелецца, вісіць.

                                                           Стаіць хлопец, уздыхае:

                                                           На душы моцна шчыміць.

 

                                                           Ён каханую чакае.

                                                           А каханая не йдзе.

                                                          Напаўзае туман шэры,

                                                          Вусы мочыць у вадзе.

 

                                                          -- Разаслаўся туман гэты,

                                                          Схаваў сцежачку, накрыў

                                                          І дзяўчыну маладую

                                                          Да мяне ён не пусціў, --

 

                                                          Шэпча хлопец, вымаўляе,

                                                          Боль стараецца суняць

                                                          І каханую дзяўчыну

                                                          Вельмі хоча апраўдаць.

 

                                                          На каліне вісяць гронкі.

                                                          Гнуцца тонкія галінкі.

                                                          Прабягаюць, уцякаюць

                                                          Хуткакрылыя хвілінкі.

 

                                                          Хлопец цягнецца рукою.

                                                          Адну ягадку сарваў.

                                                          Разам з белаю расою

                                                          У рот паклаў, пакаштаваў.

 

                                                          -- Горка! – вусны прашапталі,

                                                          Потым ціха дадалі:

                                                          -- Мы каханне ў гэты вечар,

                                                          Як відаць, не збераглі.

 

                                                          Каля рэчкі, дзе калінка,

                                                          Туман навісае.

                                                          Стаіць хлопец спахмурнелы,

                                                          Думае, гадае.

                                                                                        2023 год

 

                                                                                                Аляксей Якімовіч

Прыйдзі на бераг

 

У бязмежным моры

                                                             Крычу. Пачуй!

                                                            Знікае сіла.

                                                            Ратуй, ратуй!

 

                                                            Куды ні глянеш,

                                                            Вакол вада.

                                                            Хвост узнімае

                                                            Хваля-бяда.

 

                                                           Дзесьці далёка

                                                           Агні гараць.

                                                           Сытыя людзі

                                                           У крэслах сядзяць.

 

                                                           У іх сям’я,

                                                           Цяпло і ласка,

                                                           Шырокі ложак,

                                                           Нібыта казка.

 

                                                           Ён там аснова.

                                                           Ён запрашае.

                                                           Ён грэх пад коўдрай

                                                           Часта хавае.

 

                                                           Грэх лашчыць, цешыць,

                                                           Настрой стварае.

                                                           Многім здаецца:

                                                           У доме яднае.

 

                                                           А за акном

                                                           Сады ў расе.

                                                           Хтосьці камусьці

                                                           Кветкі нясе.

 

                                                           Далёка я

                                                           Ад кветак тых.

                                                           Прашу, малюся,

                                                           Каб вецер сціх.

 

                                                           Ён не сціхае.

                                                           Мора гудзіць.

                                                           Хваля салёная

                                                           З пенай ляціць.

 

                                                           Руку наставіў,

                                                           Каб адштурхнуць.

                                                           За гэтай хваляй

                                                           Яшчэ бягуць.

 

                                                           У бязмежным моры

                                                           Крычу: “Ратуй!”

                                                           Прыйдзі на бераг,

                                                           Зірні, адчуй.

                                                                             2023 год

 

                                                                                                      Аляксей Якімовіч

У садочку каля хаты…

 

У садочку каля хаты

                                                             Вішня падрастае,

                                                             Раненька, з зарою

                                                             Дзянёк сустракае.

 

                                                             Свеціць з неба сонца,

                                                             Вішню абнімае,

                                                             На галінках тонкіх

                                                             Промні заплятае.

 

                                                            На зялёнай вішаньцы

                                                            Кветкі расцвітаюць,

                                                            Свет духмяны, непаўторны

                                                            У гэты час ствараюць.

 

                                                            Да пялёсткаў белых

                                                            Хачу дакрануцца.

                                                            А ля вішні пчолкі

                                                            Залатыя ўюцца.

 

                                                            Гучна гудзяць пчолкі,

                                                            Мяне адганяюць.

                                                            Да прыгожай вішні

                                                            Яны не пускаюць.

 

                                                            Сонечныя пчолкі,

                                                            Я не адыдуся,

                                                            Да пялёсткаў белых

                                                            Рукой дакрануся.

 

                                                            Вясна каля хаты

                                                            Вішню прыбірае.

                                                            Закахаўся я ў цябе,

                                                            Вішня маладая.

                                                                                  2023 год

 

 

                                                                                                Аляксей Якімовіч

Віншаванне

 

Ля акенцы я стаю,

                                                              На двор пазіраю,

                                                              Нібы зорачку ўначы,

                                                               Жаданую чакаю.

 

                                                               Няхай светлыя праменні

                                                               Дом твой напаўняюць,

                                                               Няхай добрыя суседзі

                                                               Ў госці запрашаюць.

 

                                                               Няхай мілае каханне

                                                               Цябе падтрымае,

                                                               Няхай шчасце для цябе

                                                               Дзверы адчыняе.

 

                                                               Няхай песні салавейка

                                                               Для цябе спявае,

                                                               А бадзёрае натхненне

                                                               Сілы прыбаўляе.

 

                                                               Няхай водарам дзівосным

                                                               Цешаць цябе кветкі,

                                                               Няхай радуюць штодзень

                                                               Мірныя палеткі.

 

                                                               Няхай збываюцца надзеі,

                                                               Прыходзяць, як сябры,

                                                               І ад жыцця, як каралева,

                                                               Толькі найлепшае бяры.

 

                                                               Няхай гладкая дарога

                                                               Будзе прад табою.

                                                               Ведай: у думках і пачуццях

                                                               Ты заўжды са мною.

                                                                                            2023 год.

 

                                                                                              Аляксей Якімовіч

Твае вусны -- агонь

 

                                                              Твае вусны -- агонь,

                                                              Твае вусны -- крыніца,

                                                              Твае вусны, павер,

                                                              Для мяне навальніца.

 

                                                              Я ўмею кахаць,

                                                              Навучыўся цярпець.

                                                              А цябе да канца

                                                              Не магу зразумець.

 

                                                              Ты прыйдзі да мяне.

                                                              “Я кахаю”, -- скажы.

                                                              У язычніцкім танцы

                                                              Ты мяне закружы.

 

                                                              Узнімі над зямлёю,

                                                              Каб змаглі паляцець,

                                                              З вышыні на палеткі

                                                              Удваіх паглядзець.

 

                                                              Паляцім побач з хмаркай.

                                                              Нас каханне з’яднае.

                                                              Мы не ўпадзем з табою:

                                                              Нас яно падтрымае.

 

                                                              Дні за днямі ідуць,

                                                              Час жыцця вымяраюць.

                                                              У вялікім Сусвеце

                                                              Яны многіх яднаюць.

 

                                                              Не хавай свае вусны,

                                                              Прыгажосць не хавай.

                                                              Час імклівы кахання --

                                                              Гэта казачны рай.

                                                                                      2023 год.

 

 

Комментарии