Вершаваныя народныя прыказкі і прымаўкі (розныя бакі чалавечага характару і іншае)

 

Вершаваныя народныя прыказкі і прымаўкі

(розныя бакі чалавечага характару і іншае)

 

                                       У вершаванай форме склаў Аляксей Якімовіч

 

                                 І падрос, і вырас Янучок, а Янкам не стаў,

                                Адказаў, як па твары даў.

                                Воўка як ні кармі – усё ў лес глядзіць,

                                Авечку стрыгуць – баран дрыжыць.

 

                                Ці глянуў, ці плюнуў – не адгадаеш,

                                Шыла ў меху не схаваеш.

                                Ваўкоў баяцца – у лес не хадзіць,

                                Ён чужымі вачамі на свет глядзіць.

 

                               Добрага сабаку на ланцугу трымаюць,

                               Добрага добра і ўспамінаюць.

                               Хто сумленне мае, той чужога не чапае,

                               Кожны сабе дабра жадае.

 

                               Не з тваёй галавой ракаў лавіць,

                               Не разяўляй рот: мух наляціць.

                               Старога ліса не ашукаеш,

                               Агню ў саломе не схаваеш.

 

                               Ціхая вада берагі падмывае,

                               І сонца свае плямы мае.

                               Глянуў, як тры грошы даў,

                               За бегам і ход прапаў.

 

                               Пасля сваркі рукамі не махай,

                               Не лай і не перапрашай.

                               Альбо пан, альбо прапаў,

                               Гаў – і зубы сцяў [1, с. 185 -- 214]. 

                                                            2022 год.

 

Выкарыстаная літаратура

 

1. Беларускія прыказкі, прымаўкі і загадкі / склад. Яўген Рапановіч. Выд. другое, перапрац. і дап.  – Мінск : Выш. шк., 1974. – 384 с.